Het enige dat je zeker deze maand kunt zeggen, is dat je nergens zeker van kunt zijn. De ene dag zijn we nog volop bezig met covid-19, de volgende dag lijkt die vergeten en zijn alle ogen op het oosten gericht. Dat terwijl er na de carnaval echt heel veel zieken in het zuiden zijn, maar de berichtgeving over oorlog heeft voorrang en de maatregelen die worden in een snel tempo opgeruimd.
Maar eigenlijk heeft covid-19 wel iets met oorlog te maken … Heb jij je veilig gevoeld in die periode (en nu nog)? Voelde jij je fijn bij alle maatregelen die soms onverwachts uit de lucht leken te komen vallen?
Hetzelfde geldt nu voor de mensen in de Oekraïne, die de dreiging wel hadden zien aankomen, maar echt niet verwacht hadden dat dit zou gebeuren. Dat geldt ook voor een heel aantal Russische militairen heb ik begrepen, die dachten op een oefening te zijn.
Sommige mensen verzamelen spullen, brengen die naar het oosten, naar de Oekraïne of Polen. Anderen doneren geld. De term menslievendheid en hulp geven zijn daarbij zeker van toepassing, maar de vraag is wat doe jij, maar vooral ook waarom doe jij dat? Of misschien doe je op dit moment wel helemaal niets daarvoor, ook prima, maar waarom doe je niets?
Het gaat mijns inziens om de reden achter jouw gedrag. Doe je het uit angst dat als de oorlog hierheen komt, anderen jou hopelijk gaan helpen?
Wist je dat je ook heel goed kunt helpen door de oorlog in jou op te lossen?! Ik hoorde laatst ‘ als je nog denkt in termen van oorlog en vrede, heb je het nog niet helemaal begrepen’. Ondanks dat ik zelf tijdens het nieuws kijken ook word beïnvloed om in termen van wij en zij te denken en hoop op vrede, begrijp ik die stelling ook. In de dualiteit bestaat oorlog en vrede, maar in de hogere dimensies bestaat die tegenstelling niet. En daar zijn we op weg naartoe.
Alles wat jij in jezelf kunt opruimen, in je gedachten, gedrag of emoties kunt aanpassen aan non-duaal denken, daar help je de mensheid en de aarde mee. We zijn onderweg, de vraag is alleen maar hoe lang gaat het nog duren. Aangezien we aardig worden geholpen door het universum, schijnt het niet zo heel lang meer te duren. Maar voor het eind van de tunnel is het op z’n donkerst en dat blijkt maar weer eens. Dus, lief mens, houd van jezelf, houd van de aarde en de medemensen. Dat kun je doen door actie te ondernemen, maar ook heel stil in jezelf vanuit je hart liefde sturen naar waar het nodig is.
Stel je eens voor dat jouw energie de harten van anderen bereikt, waardoor de soldaten niet meer willen vechten maar liever bij hun vrouw en kinderen zijn of dat je zelfs een Poetin zou bereiken, waardoor hij ineens bij zijn kleinkinderen wil zijn, dat zou toch mooi zijn!
